Naar Weimar en Erfurt

Deze dag blijft de caravan in Jena. Ik ga op bezoek in Weimar en Erfurt.
Het voelt als een belevenis om zonder caravan achter de auto te rijden; wat een verschil, een vrije vogel ineens, je hebt alleen maar met jezelf ende auto te maken, haast gewichtloos. 
Het landschap golft, een beetje Picardië. Op 300 m. Weimar heeft best een mooie 'Alt Stadt'. 
Het is de stad van Cranach en Goethe en Schiller en Herder. Daar is zij toeristisch en identisch dan ook op gericht, maar ook Bach, Liszt en Nietzsche werkten en woonden er. Dit was niet in de laatste plaats te danken aan de plaatselijke hertogelijke familie, die in het Schloss resideerden, dat nu museum is: mooi! De Oranjes hebben daar ook nog een telg ingehuwd. Er hangt o.a. een portret van Frederik Hendrik.  Grappig was de queu voor de -beste- braadworstkraam, op het centrale plein, rond het middaguur.
Daarna naar Erfurt, ook bekend: Bonifacius stichtte hier een soort kerk, die nu een attractie is, met een bijzonder speels geheel van spitse torens, als je vanuit het westen de stad nadert. Dat was dus vóór Dokkum (756?). Luther studeerde hier filosofie, zijn bewustwordingsstage zogezeid. Het giga 'Domplein' is imposant en de oude stad sluit daarop aan. De 2 kerken naast elkaar, de Dom St. Mariën en de St. Séverin kerk staan op elkaars erf. Die Séverin was bisschop, zijn tombe staat in de kerk met een tekst die vermeldt dat hij er samen met zijn vrouw en zijn dochter ligt. sic!
Er is het museum 'Oude synagoge', waarvan mij vooral de hoge entreeprijs zal bijblijven, naast het verhaal dat in de middeleeuwen de Joden zijn afgeslacht en voor 3 eeuwen niet meer in Erfurt gewoond hebben: zij zouden de veroorzakers van de pestepidemieën zijn geweest...
Ook had ik op het programma een bezoek aan de plaatselijke zusterkerk van onze Haagse Maranathakerk, een zgn 'Obak Kirche' (Otto Bartning Kirche), waarvan er zo'n 150 schijnen te zijn. Na de oorlog moesten de platgebombardeerde kerken vervangen worden, en daar heeft de architect Bartning een leidende rol bij gespeeld. Hij wordt in Duitsland vereerd. Wat ik aantrof was inderdaad een houten noodkerkje/kapelletje, een zgn diasporamodel; hij heeft dus diverse modellen verzonnen. Ze waren er net een feestje aan het afsluiten tgv het 65 jarig bestaan: leuke ontmoeting.