Buchenwald

8 juni 2015 - Weimar, Duitsland

Vandaag naar Buchenwald. Ik zag er wel wat tegenop. Elie Wiesel beschrijft het in zijn laatste hoofdstukken van 'Nacht'.  En het blijkt heel herkenbaar. De poort, de entree en daar direct achter de immense appèlplaats. Daarachter 'littekens' van de de arakken, alleen fundamenten zijn terug te vinden,eigenlijk  wel zo appeteitelijk. Begeleid door een audio met plaatjes kun je je een goed beeld vormen. Eigenlijk hebben ze alleen het crematorium in ere gehouden, met de ovens, de snijkamer om al het goud te verwijderen van de overledenen. Met het vorderen van de oorlog waren er steeds meer ovens nodig; er werd steeds meer overleden. Er zijn een aantal simpele gedenktekens, van zigeuners en joden, van geallieerden, soldaten, Duitsers, Polen,Oekraïeners, russen, 31 nationaliteiten. Dat had ik me niet zo gerealiseerd. Tot slot een half uur durende film met verhalen van een paar overlevenden; veel oud beeldmateriaal.

Om door te vertellen.

Het gebeurt nu weer, in Syrië, zij het minder systematisch en massaal.

Er waren enkele klassen scholieren, Duitse en Engels sprekende en enkelingen.
Toen ik naar de auto ging bleken mijn sleutels niet meer aan mijn broeklus te hangen. Ik dacht, dat moet op te lossen zijn. Heb het gemeld bij de receptie en ben op mijn schreden exact teruggekeerd. Reeds na zo' n 300 meter trof ik ze in het gras :-). Ik koester mijn engelen!  

Daarna nog even Weimar doorgelopen. Toen de geallieerden het kamp bevrijden hebben ze na een paar dagen ruim 1000 Weismarianen opgepakt en door het kamp laten lopen, met de vraag: en hoe konden jullie dit niet in de gaten hebben. De afstand Weimar - Buchenwald is 10 km.

Foto’s