Warszawa

Het enige wat Polen voor mij tegen heeft is de taal. Verder wordt ik elke dag enthousiaster. Een geweldig land om de vakantie door te brengen. Een beetje Frankrijk-like. Armoe kom ik niet echt tegen, ook niet in de dorpen die ik passeer. Verzorgde huizen grotendeels met keurige tuinen. De buitensteden heb ik onvoldoende gezien, om iets over te kunnen zeggen.  Ik heb in Frankrijk en Italië, om over Spanje maar niet te spreken, meer bouwval meegemaakt. Kortom, een trouvaille, ik heb een heel ander beeld van Polen en de Polen gekregen.
Vandaag heb ik vele uren doorgebracht in 2 musea: het Emanuel Ringelblum Jewish Historical Institute, waar ik een 40 minuten durende documentaire van authentieke opnames zag over het Warschau Ghetto, met beelden die ik niet meer kwijt zal raken, en waarbij ik soms moest wegkijken. En het museum of the history of Polish Jews (van de Middeleeuwen tot heden), ineen nieuw gebouw. Daar heb ik het verhaal in 3 uur 'afgeraffeld', want het kan best in een hele dag. Wat een prachtige tentoonstelling, heel modern met ontelbare projectoren en interactieve mogelijkheden, met een audio. In de jaren ' 30 was Warschau voor 30% Joods! 360.000 mensen, vrijwel allen omgekomen. Rond 1600 was Polen voor de Joden de hemel op aarde en vertienvoudigde hun aantal in korte tijd.
Daarna weer mijn veganistische restaurant opgezocht, zalige gaspacho, humusgerecht, biertje. Genieten geblazen. Tegen de avond de oude stad doorgewandeld, nou ja, aardig. Als grote stad is Warszawa aantrekkelijk, veel levendigheid, zoals ook Pest, van Buda kan zijn, als sit begrijpelijk is uitgedrukt.