De weg naar Kraków

Nog maar weinig heb ik het gehad over de wegen.
Vandaag bijna 300 km gereden, naar Krakau. Geen meter snelweg. Door gehuchten en dorpjes en stadjes, heuvel op heuvel af. Dat is leuk reizen.. Af en toe een stop.
De eerste 100 km deden mij aan Cameroun denken, in de regentijd: langzaam rijden, 20-60 km/ uur, zoekend en rijdend van kuil naar kuil. Nog eens 100 km was wat gehobbel door ongelijke 'verbandjes' op de weg, en de rest was perfect glad. Afslaan gaat bij een 2- baans weg meestal met een hoek van 90 graden, er liggen veel spoorbanen, veel enkelspoor, lang niet altijd goed aangegeven, en als je er harder dan stapvoets over heen gaat is dat niet fijn. Dit deel van Polen, Silezië, heeft veel landbouw, enorne velden graan, er is kennelijk verkaveld, ver golvend.
In steden zijn nog hele stukken met kinderhoofden, waarbij de geadviseerde snelheid 30 is, nou ik houd het bij 20 en vandaag was een van de banken uit het lid. Ik zie veel verschil tussen de diverse dorpen in welvaart, zich uitend in de huizen, van bouwvallen tot vnl keurig onderhouden of mooie huizen. Er schijnt veel werkeloosheid te zijn, en als er ergens aan de weg of bij een huis geklust wordt, dan staan er opvallend veel mensen bij. Vaak doet het denken aan onze jaren '50 of '60 en soms denk je, gewoon als bij ons. In de grote stad merk je daar weinig van. De terrassen zitten vol als thuis, studenten vooral, lijkt het.